غفوریان/ بااین که 34 سال از هجرتش گذشته اما هنوز که هنوز است مردم با صدایش مانوس اند و دوستش دارند. بسیاری از قدیمی ها که پای منبرهایش نشسته اند هنوز هم حال وهوای آن «یابن الحسن» گفتن هایش و مناجات هایش با امام زمان(عج) را به خاطر دارند، حس خوبی داشت و اخلاص نفسش او را ماندگار کرد. آری، امروز 34 سال از درگذشت شیخ احمد کافی آن خطیب توانمند که بسیاری ازمردم با مناجات ها و روضه هایش مانوس بودند، می گذرد.
حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ احمد کافی روز جمعه اول خرداد 1315 ش برابر با اول ربیع الاول 1355 ق در شهر مقدس مشهد به دنیا آمد. وی پس از پایان دروس مقدمات و ادبیات عرب، به دلیل شوق و علاقه شدید به منبر، به وعظ و ارشاد مردم پرداخت.وقتی که تنها 15 سال داشت، شب های جمعه برای صدها نفر از زائران امام رضا(ع) با شور و حال خاصی دعای کمیل می خواند و فضایی معنوی ایجاد می کرد. در 16 سالگی برای تکمیل تحصیلات علوم اسلامی به نجف اشرف عزیمت کرد و از محضر آیت ا... خویی و آیت ا... سید اسدا... مدنی و... بهره برد. از آن پس برای تبلیغ به بیشتر نقاط ایران مسافرت کرد و در همه جا مورد استقبال مردم قرار گرفت. حجت الاسلام کافی سرانجام در تهران رحل اقامت گزید و به خدمات دینی و انجام وظایف مذهبی همت گماشت. این خطیب توانمند از مبارزه با بی دینان هراسی نداشت و تقیه نمی کرد، در سفرهای متعددی که به مکه و مدینه داشت، بارها، سخنان مهمی ایراد و از حریم ولایت آل محمد(ص) به ویژه امام علی(ع)، در مقابل خفاشان حقیقت گریز وهابی، دفاع کرد. در حالی که بردن نام حضرت امام خمینی(ره)، در دوران حکومت رژیم پهلوی جرم محسوب می شد، او در مجامع عمومی از حضرت امام (ره) به بزرگی و عظمت یاد می کرد. سرانجام این محب اهل بیت(ع) چند ماه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در 30 تیرماه 1357 در 42 سالگی در سانحه ای مشکوک دار فانی را وداع گفت و به دیدار معبود شتافت.پیکراین خطیب توانا در خواجه ربیع مشهد به خاک سپرده شد.
